συνεπιφαίνω

ΜΑ

1. καθιστώ κάτι φανερό συγχρόνως με κάτι άλλο

2. μέσ. συνεπιφαίνομαι

εμφανίζομαι μαζί με κάτι άλλο («τοῑς οὔροις ἐνίοτε συνεπιφαίνονται τρίχες», Ακτουάρ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < συν-* + ἐπιφαίνω «εμφανίζω, φανερώνω»].